استودیو بل و تجهیزات آنچنانی

سلام امروز چهارشنبه 22تیرماه،سال 1390است.خوب که چی؟هست که هست چه تفاوتی دارد که امروز چند شنبه است.امروز هم مثل همه روزهای تکراری دیگه یه روزه،به قول یکی از دوستام که میگفت وقتی انگیزه نداری چه فرقی میکنه امروز چه روزیه،در هر صورت امروز چهارشنبه است.حال چرا این گفتم و اینجوری شروع کردم بخاطر اینکه هم چیز برای ما بی اهمیت، ومهم نیست که چجوری زندگی میکنیم.وبه قولی باری به هرجهت می خوایم فقط بگذرانیم.هرچند که این رفتار یک مشکل عمیق فرهنگی است ولی تا کی باید بی اهمیت از کنارش گذشت نمی دانم،و واقعا وقت متحول شدن نرسیده.                                  دیروز با یکی از همکاران محترم در مورد ضبط بعضی از کارهای موسیقی صحبت می کردیم وایشان می گفت که فلان کار نمی دونم کجا ضبط شده که افتضاح.البته فرقی هم نمی کنه چون برای مردم که مهم نیست.هرجی باشه گوش می دهند.فرقی نمی کنه چه در استودیو(ایبیرود)درلندن یا درهوم استودیو آقای ایکس در یکی از اتاقهای منزلش،خروجی کار وصدای خواننده اثر مهمه نه چیزی دیگه.گفتم که درست میگی ولی ما موزیسین ها هستیم که ذائقه صدای مردم را میساریم نه مردم برای ما.پس اگرمشکلی هست از من نوعی است نه از مخاطب من،وقتی که بزرگان موسیقی به اندک صدای بسنده می کنند دیگر چه توقع از مردم عادی،که شاید به نجابت بعضی از کارهای ما را میشنوند.به یکی از اساتید گفتم که استودیو بل یک میز جدید (نیو) آورد،که یکی از بروزترین میکسرهای دنیاست که البته بسیار گران قیمت میباشد.وغرور آورتر اینکه در خاورمیانه که نه در آسیا 2عدد از این میز(SR88)وجود دارد.آن استاد محترم گفت که ساعتی چند حساب میکنند،گفتم فکر میکنم ساعتی 50تا60آن استاد محترم فرمودند مگر سمفونی بتهوون می خواهیم ظبط کنیم همین استودیوهای معمولی هم به سرمان زیاد است.اینجا بود که یاد حرف آقای چاوشی (مالک و مدیر استودیو بل)افتادم که میگفت درسته من این هزینه رو بخاطر دلم وموسیقی کشور کردم ولی هیچ یک از آقایان اساتید قدر این کار را نخواهند دانست.واقعا ایشان درست میگفت وقتی ما برای آثار خویش ارزش قائل نیستیم چه انتظار از دیگران.واقعا حیف از استودیو بل وتجهزات آنچنانی اش که در اینجاست......؟؟؟